Þann 24. til 25. febrúar um helgi, hélt Norræna mótstöðuhreyfingin hinn árlega viðburð er kallast Samtakadagarnir sem að áttu sér stað í Smálandi (Småland) í Svíþjóð. Atburðurinn innihélt ýmisskonar æfingar, hnefaleikamót og fjölmargar tilkynningar.
Að laugardagsmorgni söfnuðust félagar víðs vegar að frá Norðurlöndunum á viðburðinn nærri skógum Smálands. Sumir gestir er komu langt að höfðu þegar mætt deginum áður þegar aðrir fóru á fætur löngu fyrir dögun og keyrðu alla leið í einu lagi fyrir morgunmat.
Hreiður 7 sá um að skipuleggja Samtakadagana þetta árið. Þegar allir þátttakendurnir höfðu mætt á viðburðinn og fundið sér sæti hófst opnunarathöfnin með nokkrum einkennisklæddum félögum sem að gengu í takt inn í salinn með tónlist undir er héldu á fánum á lofti og heilsuðu gestunum með viðeigandi hætti. Gestgjafinn David Wåhlander kynnti svo stuttlega dagskrá dagsins og siðareglur helgarinnar.
Fyrsta mál á dagskrá var stutt ávarp Emmu Nordh um fangahjálpar áætlunina.
Fangahjálpin er tilkominn svo að meðlimir samtakanna vita að þeir hafi stuðning í öllu sem að þeir þurfa að gera ef að fyrir einhverri ástæðu þeir lenda í vandræðum gagnvart yfirvöldum vegna stjórnmálastarfa þeirra. Fangahjálpinni er einnig ætlað að aðstoða félagana við lagaleg vandamál. Mikil áhersla var lögð á að allir yrðu að láta vita þegar vandamál koma upp svo þeir fái þá aðstoð sem að þeir þurfa.
Félagar hjálpa hver öðrum þar sem við erum alltaf sterkari saman og þetta er í raun eina leiðin fram á við. Mikilvægi þess að styðja reglulega Fangahjálpina fjárhagslega var einnig undirstrikað, þar sem það má líta svo á að hún líkist að nokkru leyti sem tryggingarstefnu samtakanna.
Eftir ræðuna hennar Emmu var næsta mál á dagskrá úrval af vinnustofum. Tveir fundir voru haldnir hver á eftir öðrum með stuttu hléi á milli. Úrvalið sem að var í boði var mjög mismunandi t.d. allt frá námskeiðum í gervigreind, forystu og lögreglulögunum, yfir í hagnýta hluti eins og skyndihjálp. Einnig var frekar dramatísk æfing þar sem þátttakendur fengu að upplifa hvernig það er að vera úðaður með piparúða. Gestgjafar vinnustofanna voru allt frá reyndum fyrirlesurum frá Landsforystunni til venjulegra félagsmanna með sérfræðiþekkingu á ákveðnu sviði.
Stuttu eftir að annarri lotu lauk var kominn tími á hádegismat. Eldhústeymið hafði unnið frá því í morgun við að setja saman kálbúðing sem þeir höfðu búið til frá grunni. Þessu var mjög vel tekið af gestunum sem fóru aftur eftir nokkrar sekúndur þar til allir voru orðnir saddir og sáttir. Hléið gaf líka öllum tækifæri til afslappaðrar félagslegrar samveru þar sem þeir fengu tækifæri til að kynnast félögum sem þeir hitta sjaldan aðeins betur.
Þegar matarhléinu lauk og búið var að ganga frá fengu allir þeir sem að ætluðu að taka þátt í árlegu hnefaleikakeppninni tíma til að hafa fataskipti. Borð og stólum voru færð til hliðar og nokkrar vigtir voru teknar fram til að skipta fólki í rétta þyngdarflokka. Ný regla þetta árið sá til þess að keppendurnir skiptust í þrjá flokka, í léttvigt, millivigt og þungavigt. Dómararnir skráðu þyngd hvers keppanda og settu saman dagskrá fyrir keppnina.
Upphitaðir og tilbúnir skokkuðu keppendurnir svo niður í kjallara. Hér var næstu klukkustundirnar háðar margar sveittar og stundum blóðugar viðureignir félaganna. Andrúmsloftið var allan tíman mjög jákvætt meðal þátttakenda og áhorfenda sem fögnuðu hátt frá hliðarlínunni. Til að koma í veg fyrir langan biðtíma þátttakenda voru þyngdarflokkarnir stöðugt breytilegir og bardagarnir á dagskrá hver á eftir öðrum. Að lokum var valinn sigurvegari í öllum þyngdarflokkunum og höfðu tveir af þeim unnið áður hnefaleikakeppni Norrænu mótstöðuhreyfingarinnar.
Verðlaunaafhendingin átti að fara fram síðar um kvöldið en áður en það átti sér stað þá var kominn tími til að Andreas Holmvall flutti erindi um það sem að fjölmiðladeild Norrænu mótstöðuhreyfingarinnar hafði gert árið áður. Efnið sem fjallað var um var svipað og á fyrri viðburðum, skipt í grafík, myndir og myndbönd. Ýmsir bæklingar og borðar voru sýndir ásamt stuttri klippu af bestu myndunum áður en þrjú lengri myndbönd frá aðgerðum meðal almennings voru spiluð í heild sinni. Holmvall lauk erindi sínu með því að leggja áherslu á hversu miklu mótstöðumiðillinn hefur náð að afreka þrátt fyrir ótrúlega fá úrræði og sagði að hlutirnir gætu bara orðið enn betri í framtíðinni.
Að því loknu gafst öllum tækifæri til að tala saman á meðan eldhústeymið lagði lokahönd á kvöldverðinn, Einnig gafst kostur á að kaupa bækur af ýmsu tagi fyrir áhugasama. Kvöldmaturinn samanstóð af kjöti og kartöflum sem að mati margra fer aldrei úr tísku. Eftir bragðgóða máltíðina var komið að Símoni Lindberg að stíga á svið.
Lindberg flutti ræðu um hvernig Norræna mótstöðuhreyfingin er besta og virtasta þjóðernisfélagshyggnu samtök í norðrinu og jafnvel í heiminum og sennilega þau menningarlega mikilvægustu – þrátt fyrir það sem aðrir þjóðernissinnaðir hópar kunna að halda fram. Fólk um allan heim lítur á Norrænu mótstöðuhreyfinguna sem uppsprettu innblásturs, sem Lindberg hefur sjálfur fengið ítrekað ánægjulegar sannanir fyrir í gegnum samskipti við aðra þjóðernissinna frá öllum heimshornum, sem leita allt frá leiðsögn til beins samstarfs við samtökin.
Þar sem sagt var næst kom líklega sem dálítið áfall fyrir meirihluta áhorfenda; að Lindberg líti ekki lengur á sig sem hæfasta manninn í leiðtoga stöðuna. Þess í stað hann ákveðið – að eigin frumkvæði og án þess að vera með neinar vísbendingar og með stuðningi þjóðarforystunnar og Norræna ráðsins – að færa ábyrgðina í hendur hins reynda og trausta Fredrik Vejdeland.
Vejdeland steig á svið ásamt Lindberg og með góðri kveðju við dynjandi lófaklapp voru leiðtogaskiptin staðfest. Nýi leiðtoginn var áfram á sviðinu á meðan sá fyrrnefndi fór, en ekki án standandi lófaklapps og gráts frá áhorfendunum, sem sýndu þakklæti sitt fyrir margra ára dugnaðinn sem Lindberg hefur sýnt sem leiðtogi.
Í kjölfarið fylgdi stutt ávarp frá Vejdeland um hvernig hann lítur á leiðtogaskiptin og hvað hann telur kosti þeirra vera. Nokkrar stuttar athugasemdir voru gerðar varðandi það sem mun breytast í framtíðinni en nánari upplýsingar voru látnar bíða til næsta dags.
Strax á eftir var komið að verðlaunaafhendingu hnefaleikamótsins. Þrír bestu keppendurnir í hverjum þyngdarflokki fengu hver sína verðlaunagripi og þeir keppendur sem að unnu gullið fengu eftirsóttan meistarabikar. Bæði Martin Saxlind og Marcus Hansson héldu titlum sínum í eitt ár í viðbót þrátt fyrir harða samkeppni um fyrsta sætið.
Dagskrá dagsins var nú á enda runnin. Flestir nýttu tækifærið til að fá sér nauðsynlegan svefn á meðan aðrir vöktu fram á nótt til að vera áfram í félagsskapnum.
Daginn eftir fóru allir snemma á fætur klukkan 07:00 til að taka tillit til þeirra sem að áttu langt ferðalag fram undan eftir viðburðinn. Um leið og morgunmatnum var lokið og undirbúningurinn á viðburðinn, hófst fyrsti dagskrárliður dagsins.
Nýji leiðtogi Norrænu mótstöðuhreyfingarinnar, Fredrik Vejdeland, flutti erindi um endurskipulagninguna sem mun eiga sér stað undir hans stjórn. Hann lagði hins vegar áherslu á að samtökin virkaði mjög vel og að hlutum ætti ekki að breyta bara breytinganna vegna. Samt er hægt að bæta ákveðna þætti með skýringum á sumum sviðum.
Lykilorðin voru stöðugleiki, uppbygging og skipulag. Þrjú markmið voru einnig kynnt sem samtökin leggja áherslu á um þessar mundir. Ræðunni var mjög vel tekið af áheyrendum. Eftir að lófaklappið hafði dvínað var viðburðurinn endurskipulagður fyrir næsta hluta dagskrárinnar, sem samanstóð af yfirlýsingum frá þjóðarforystunni og síðan fundur með spurningar og svör.
Gefin voru út nýjar tilskipanir til fundarmanna, ákveðin mál voru útskýrð vegna breytinga á forystunni og öllum gafst kostur á að spyrja spurninga eða koma með athugasemdir tengdar samtökunum. Eftir rúman klukkutíma var sviðið undirbúið fyrir lokamálið á dagskránni sem átti að koma á framfæri þakklæti til allra sem lögðu sitt af mörkum til að gera helgina eins vel heppnaða og hún var.
En fyrst steig Fredrik Vejdeland á svið aftur og veitti verðlaunum til þeirra sem höfðu sýnt sérstaka fórnfýsi í baráttunni með því að setja eigið frelsi í hættu samtökunum til heilla. Leiðtoginn skipaði einnig nýja aðgerðarsinna sem allir fengu aðgerðarsinnanælu á sviðinu undir lófaklappi frá áhorfendum.
Önnur leiðtogabreyting var tilkynnt um helgina þegar Hampus Maijala sagði af sér sem hreiðursstjóri í hreiðri 7 og Viktor Johansson tók við af honum. Viktor talaði stuttlega um hvernig hreiðrið hefði vaxið undir stjórn Hampus og hverju hann sjálfur vonaðist til að ná fram sem yfirmaður.
Áður en helginni lauk steig Pär Sjögren fram með blómvönd og kallaði Símon Lindberg upp á sviðið. Starf fyrrverandi leiðtogans fyrir samtökin var hrósað og var honum afhendur blómvöndurinn og fékk hann félagskveðju. Því næst kom restin af þjóðarforystunni upp á svið til að þakka Lindberg fyrir við dynjandi lófaklapp þátttakenda í salnum. Viðeigandi endir við það mikla starf sem Símon Lindberg hefur unnið í samtökunum í mörg ár.
Þar með var dagskrá Samtakadaganna í ár lokið. Þetta var ótrúlega gefandi og vel skipulagður viðburður sem veitti fólki keppni, samfélag, fræðslu og ýmislegt óvænt.
Samtökin eru ævinlega þakklát fyrir allt sem Símon Lindberg hefur áorkað á sínum tíma sem leiðtogi og óskar nýja leiðtoganum Fredrik Vejdeland alls hins besta í að axla ábyrgð sem fylgir því að leiða áhrifamestu þjóðernisfélagshygginni hreyfingu heims!
